Ανδρέου ηλεκτρονικές απάτες

Η έννοια του υλικού φορέα προστατευόμενων από πνευματική ιδιοκτησία έργων στην εποχή των NFTs

Με την μελέτη επιχειρείται αρχικά μία θεωρητική επεξεργασία της έννοιας του υλικού φορέα προστατευόμενου έργου υπό τον Ν. 2121/1993. Υποστηρίζεται ότι το εννοιολογικό περιεχόμενο του corpus mechanicum ενός έργου δομείται γύρω από τα εξής στοιχεία: την υλική ή εμπράγματη διάσταση, τη λειτουργία ενσωμάτωσης και εκμετάλλευσης και την εξατομικευτική λειτουργία. Περαιτέρω, εξετάζεται το κατά πόσο ο υλικός φορέας έργου δύναται να αντιστοιχεί σε μη ενσώματο αντικείμενο, αφού ληφθεί υπόψιν τόσο η αστικολογική έννοια του πράγματος, όσο και το ενωσιακό δίκαιο και η νομολογία στο πεδίο της ψηφιακής ανάλωσης. Τέλος, διερευνάται η πλήρωση των στοιχείων του εννοιολογικού περιεχομένου του υλικού φορέα στην περίπτωση των έργων σε ψηφιακή μορφή· υπογραμμίζεται ότι η εμφάνιση των Non-Fungible Tokens (NFTs), ως μέσου διάδοσης και εκμετάλλευσης έργων, αναβαθμίζει την εξατομικευτική λειτουργία και, κατ’ αποτέλεσμα, ευνοεί τον χαρακτηρισμό του ίδιου του (μη ενσώματου) ψηφιακού αρχείου ως υλικού φορέα.

Πηγή: sakkoulas.com